Wybór odpowiednich śrub wymaga uwzględnienia trzech kluczowych czynników: scenariusza zastosowania, kompatybilności materiałowej i dopasowania specyfikacji.
1. Wybór według scenariusza zastosowania
Do połączeń drewna lub płyt: Użyj wkrętów samogwintujących. Ich ostre gwinty mogą wkręcać się bezpośrednio w drewno bez konieczności wiercenia otworów wstępnych.
Do mocowania części metalowych: Wybierz śruby maszynowe. Muszą być one sparowane z nakrętkami lub wstępnie nagwintowanymi otworami gwintowanymi w celu równomiernego rozłożenia siły.
Do montażu w ścianach lub betonie: Wybierz śruby rozporowe lub kotwy chemiczne. Opierają się one na sile rozporu lub adhezji w celu uzyskania dużej nośności.
Do cienkich części lub mocowania dekoracyjnego: Wybierz wkręty samowiercące. Wyposażone w wbudowane wiertła, mogą penetrować cienki metal, plastik itp.
2. Wybór odpowiedniego materiału
Suche środowiska wewnętrzne (np. meble, szafki): Śruby ze stali węglowej są ekonomiczne i oferują wystarczającą wytrzymałość.
Wilgotne środowiska (np. na zewnątrz, łazienki): Śruby ze stali nierdzewnej (gatunek 304 lub 316) są odporne na korozję i rdzę.
Metale nieżelazne lub miękkie materiały (np. aluminium, plastik): Śruby miedziane lub ocynkowane zapobiegają korozji elektrochemicznej.
Scenariusze wysokotemperaturowe: Śruby ze stopów wysokotemperaturowych zachowują kształt bez deformacji pod wpływem ciepła.
3. Dopasowanie odpowiednich specyfikacji
Średnica: Wybierz na podstawie grubości materiału bazowego i obciążenia. Grubsze materiały lub większe obciążenia wymagają większych średnic (popularne rozmiary: M3-M12).
Długość: Śruba musi przebić mocowaną część i wbić się wystarczająco głęboko w materiał bazowy. W przypadku drewna powinna wynosić 3-5 razy średnicę śruby; w przypadku betonu co najmniej 20 mm.
Typ łba i napędu: Napęd krzyżakowy lub napęd gniazdowy sześciokątny ułatwiają demontaż. Łby stożkowe chowają się równo z powierzchnią, a łby walcowe oferują lepszą estetykę.
Wybór odpowiednich śrub wymaga uwzględnienia trzech kluczowych czynników: scenariusza zastosowania, kompatybilności materiałowej i dopasowania specyfikacji.
1. Wybór według scenariusza zastosowania
Do połączeń drewna lub płyt: Użyj wkrętów samogwintujących. Ich ostre gwinty mogą wkręcać się bezpośrednio w drewno bez konieczności wiercenia otworów wstępnych.
Do mocowania części metalowych: Wybierz śruby maszynowe. Muszą być one sparowane z nakrętkami lub wstępnie nagwintowanymi otworami gwintowanymi w celu równomiernego rozłożenia siły.
Do montażu w ścianach lub betonie: Wybierz śruby rozporowe lub kotwy chemiczne. Opierają się one na sile rozporu lub adhezji w celu uzyskania dużej nośności.
Do cienkich części lub mocowania dekoracyjnego: Wybierz wkręty samowiercące. Wyposażone w wbudowane wiertła, mogą penetrować cienki metal, plastik itp.
2. Wybór odpowiedniego materiału
Suche środowiska wewnętrzne (np. meble, szafki): Śruby ze stali węglowej są ekonomiczne i oferują wystarczającą wytrzymałość.
Wilgotne środowiska (np. na zewnątrz, łazienki): Śruby ze stali nierdzewnej (gatunek 304 lub 316) są odporne na korozję i rdzę.
Metale nieżelazne lub miękkie materiały (np. aluminium, plastik): Śruby miedziane lub ocynkowane zapobiegają korozji elektrochemicznej.
Scenariusze wysokotemperaturowe: Śruby ze stopów wysokotemperaturowych zachowują kształt bez deformacji pod wpływem ciepła.
3. Dopasowanie odpowiednich specyfikacji
Średnica: Wybierz na podstawie grubości materiału bazowego i obciążenia. Grubsze materiały lub większe obciążenia wymagają większych średnic (popularne rozmiary: M3-M12).
Długość: Śruba musi przebić mocowaną część i wbić się wystarczająco głęboko w materiał bazowy. W przypadku drewna powinna wynosić 3-5 razy średnicę śruby; w przypadku betonu co najmniej 20 mm.
Typ łba i napędu: Napęd krzyżakowy lub napęd gniazdowy sześciokątny ułatwiają demontaż. Łby stożkowe chowają się równo z powierzchnią, a łby walcowe oferują lepszą estetykę.